મિત્ર..??!!

મિત્ર..??!! કેવો હોય..!!??!! છે ને અઘરો પ્રશ્ન!

કહે છે મિત્રો અને પ્રેમી બનાવાતાં નથી… બની જાય છે! કદાચ સાચું હશે પણ યાર, એ તમને સમજશે જ નહિ તો મિત્ર નહિ ચમચો ગણાશે! તમારી હા માં હા ભણતો, જેમ હલાવીયે એમ હલતો એક સિમ્પલ ચમચો!

ભગવાને આ એકજ રીલેશનમાં આપણી પર થોડી ઉદારતા રાખી છે! બાકીના બધાજ સંબંધો રેડીમેડ મોકલ્યા છે! પતિ-પત્ની એનું ઉત્તમ ઉદાહરણ છે! એ બંને એકબીજાથી વધુ સારા કોઈના મિત્રો નહિ હોઈ શકે..ગેરંટી સાથે કહું છું! અને એટલેજ કદાચ દુનિયાના સૌથી વધારે જોક્સ આ રીલેશન પર લખાયા છે! પતિ—પત્ની! મિત્રતામાં નોકઝોંક નહિ હોય તો શું ભગવાન અને ભક્ત વચ્ચે હશે!??!

વધુના ખેંચતા સીધી સાદી વાત કરી દઉં.. ક્યાંક આપણે જેને મિત્ર ગણતા હોઈએ એની લાઈફમાં જરૂરતથી વધારે ઇન્ટરફીયર તો નથી કરતાને??

સવાલ મેં નહિ તમારી જાતે તમને પૂછ્યો છે બાપુ! અને જવાબ મને નહિ પૂછનાર (તમારી જાત) ને જ આપજો! ફેસબુકના કહેવાતા મિત્ર વર્તુળ માં એકાદ એવો દોસ્ત પણ હશે જેને તમે પત્નીને કહો (ક્યારેક એનાથી પણ વધુ!) એટલી વાતો ખુલ્લા મને જણાવી શકો..?? અને એ પણ એ પૂછે એ પહેલા!!!! કદાચ નહિ હોય!

અને જો હોય તો એને જતનથી સાચવજો બોસ, પણ એનેય સ્પેસ આપજો જેમ એ તમને આપે છે! એની વાત જાણવી હોય તો પ્રયત્ન એવો કરજો જેથી એજ સામેથી એના દિલના દરવાજા ખોલે! બાકી જો તમે CID ના દયાની જેમ પ્રશ્નોની લાત લગાવશો તો એજ પામશો! જે એ દયાને મળે છે! નિષ્પ્રાણ, નિર્જીવ (મૈત્રીની) લાશ!

મિત્રને એક અલગ હ્યુમન બીન તરીકે તો સ્વીકારો??!! એ તમારું પેટ (પાલતું પ્રાણી)  નથી ભાઈ! જેમ કહેશો એમ કરશે! સમજો.. એનેય અલગ વ્યક્તિત્વ, અલગ ઓળખાણ, અલગ પસંદ, અલગ વિચારધારા હોઈ શકે છે ને..!

એટલે પોતાની સમજ એની પર થોપવાની ભૂલ કદાપીના કરતા યારો.. નહિ તો……એય જશે…!!!

થોડું વધારે પર્સનલી થઇ ગયું હોય તો માફ કરજો.. પણ એક મિત્ર પર વીતી છે એટલે એક મિત્ર જ સમજી શકશે!!!!

પ્રેમિકા પણ પોતાની વાત મનાવીને જ જંપે છે,,, જયારે આ મિત્ર છે! એને એટલો ય હક નથી..??!!!!!

~એજ..તન્મય..!

સોરી…. [ :( ]

How dare you to behave like this?? So irresponsible r u..! smoking is not a solution god dam it! હજીય પડઘાય છે એ શબ્દો! કેવા હક થી બોલાયા હતા..!!!

 

૨.૩૦ વાગ્યાનો શો હતો એટલે અમે સાથેજ જવાનું નક્કી કર્યું. ૧.૩૦ વાગે કોફીશોપ પર એની કાર પાર્ક કરી બંને મારી કારમાં સાથે રવાના થયા. (હા ભાઈ, ગરમી શરુ એટલે બાઈકને તિલાંજલિ!) She is just amazing! ૧૫ દિવસ પછી એક દિવસ માટે ઘેર આવી હતી અને 16 માંથી ૮ કલ્લાક એ મારી સાથે વિતાવશે! ગરમી અને વાતાવરણના બાફને લીધે સિમ્પલ વ્હાઈટ બ્યુટી બનીને આવી હતી! ઈમ્પોર્ટેડ લુઝ વ્હાઈટ કેપ્રી અને શિફોન ફૂલ સ્લીવ કુર્તી માં સાચેજ અપ્સરા લાગતી!

મારી બાજુની સીટ ૧૩૫ અંશના ખૂણે સેટ કરી, ૯૩.૫ red fm પર ડીકસી ટયુન કરી, આંખો બંધ કરી, આરામમાં આવી ગઈ! વાહ..! અદા હોય તો આવી! જોડે હું હતો એનીય એને પરવા નોહતી! (કેમ નોહતી એ પછી ખબર પડી!)
હું બસ એક સ્માઈલ આપી, કારને PVR તરફ હંકારવા લાગ્યો! પછી કોણ જાણે શું થયું, એને પર્સ ખોલ્યું અને એક લાંબી બ્લેકકોબ્રા સિગારેટ કાઢી, લાઈટર સાથે! મને ઓફર પણ કરી!

અચાનક કરાયેલ હુમલા માં સંતુલન ખોરવાઈ ગયું અને ..”This is not my brand!”……..મારાથી બોલી જવાયું!

“Ya, I know, but this is my brand!” તદ્દન બેફિક્ર, ભાવહીન સ્વરે મેડમ ઉવાચ!, એન્ડ આઈ જસ્ટ સ્ટોપ ધ કાર! પણ મેડમ તો જાણે દુનિયા એના ખંજન માં છો ડૂબતી, એમ સાચેજ રજવાડી સ્નફર કાઢી, (લ્યો, સિગારેટ પીવી છે, પણ હોઠની લીપ્સ્ટીક કે રંગને અસર થાય એ પોસાય નહી..! પૂરી તૈયારી! સિગારેટ એક્સેસરીઝ સાથે જ લાવી હતી!) સળગાવવા જ જતી હતી અને,,, મેં બધુજ એના હાથ માંથી પડાવી લીધું!

આ નવું ચાલુ કર્યું ..?? સત્તાવાહી સ્વરે મેં પૂછ્યું.

હા..! એજ બેફિક્ર જવાબ!

ક્યારથી..??

ગઈકાલથી..!

ઓહ..! કોઈ ખાસ કારણ..??

હા..!

જાણી શકું..??

અને એણે જવાબમાં મોબાઈલની વિડીઓ કલીપ દર્શાવી, મારી આંખો માં આંખો પરોવી, પૂછ્યું. “Can I know?… શું હું જાણી શકું..??”

વીડિઓ કલીપ ગઈકાલે એના ગયા પછી મેં પીધેલી ગોલ્ડફ્લેકની હતી! તન્વીએ ચુપચાપ મને કવર કરી લીધો હતો અને હવે ડીફેન્સ કરવાનો પણ ચાન્સ રહ્યો નહી, એટલે મેં હથિયાર હેઠે મૂકી દીધા!

“Can you explain this kind of foolish things..?? I have to know about right now..” થોડા રુક્ષ અવાજ, તીખા અણગમા, ભારોભાર ગુસ્સા સાથે પુછાયેલો સવાલ! જવાબમાં મારી મનોવ્યથા!

“Nothing is going right for me, Tanvi.. [ 😦 ] કૈંજ સીધું નથી થઇ રહ્યું! ઘર, બેંક, ફિલ્ડ, એજન્સી અને તું! ઘરે મમ્મીની તબિયત સારી નોહતી, એટલે આખું વર્ષ ટોપ કર્યું અને છેલ્લા બે મહિના માં કલેક્શન ગગડ્યું એમાં રેટિંગ બે, અને પોર્ટફોલિયો પણ ચેન્જ, બધુજ નવેસરથી ઉભું કરવાનું, અને એમાય તારો સાથ છૂટી ગયો! તું અહી હતી તો કમસે કામ દરરોજ મળતી ત્યારે એક નવા જોમ નવા ઉત્સાહ ઉગી નીકળતા! અને હવે તો એય બંધ! મોટીવેશન લાવવું ક્યાંથી? એમાય તું જયારે મળીને જાય ત્યારે વધારે તકલીફ થાય છે ને! છુટા પડવાનું દર્દ પણ ઉમેરાય! એટલે જ શરુ થઇ ગઈ સિગારેટ!

“How dare you to behave like this?? So irresponsible r u..! smoking is not a solution god dam it! તન્વીના શબ્દો જાણે શૂળ બની ભોંકાઈ રહ્યા હતા! આજે એ મળી ત્યારથી કૈંક અલગ લાગી રહી હતી,,જેનું કારણ હવે સમજાયું હતું, બાપ રે..!!! સાક્ષાત ચંડીનું સ્વરૂપ લાગી રહી હતી!

“ya I know. But what to do dear just tell me!” મને ખબર હતી કે ડીફેન્સ કાચું હતું.. પણ કરવુંય જરૂરી હતું ને! નહીતો આજે આ મને ચોકસ્સ પતાવી નાખતી!

“Well in that case, I have to start alcohol! Because, I suffering lot more than you dear..! ઘર પરિવારથી દુર, અજાણ્યા શહેર, લોકો, વિચારસરણી અને એમા ય તારાથી દ્દુર! સહેલું નથી તન્મય! જરા સમજી જો મારી પરિસ્થિતિ! અને એય મેં જાતે ઉભી કરી છે, એટલે હું તો કોઈ ને કહી પણ ના શકું ને!

“તોબા મારી માં…. હવેથી હોઠે તો શું હાથ પણ નહી અડકે.. બસ્સ.. !!!….હવે આપણે જવું જોઈએ.. ફિલ્મ સ્ટાર્ટ થઇ જશે તો પછી તું અંદર નહી જાય!” (અધૂરું એને કૈંજ ખપતું નથી.. ફિલ્મ પણ નહી!)

“Ya, But don’t be relaxed, you have to pay for each & every stick which you finished!” ધમકીભર્યો જવાબ સાંભળી મારી રેવડી ટાઈટ થઇ ગઈ!

કોઈજ પ્રત્યુતર આપવા લેવાની તસ્દી કરી નહી, અને પહોંચ્યા મુવી જોવા. (જોકે મારી ફિલ્મ તો ક્યારની શરુ થઇ ગઈ હતી!)

ફિલ્મને મન ભરી માણવાની આદત છે એની! અસીન, શ્રેયસ, અક્કી અને જોહનીની જુગલબંધી જોઈ મઝા આવતી હતી એને તો! અહી ઉડીને આંખે વળગી એક વાત! She is on safe distance with me even in darkness of theater! કોઈ આછકલી હરકતને હવે અવકાશ જ રહ્યો નોહ્તો! એટલે સુધી કે એણે પોતાની સીટ પર લંબાવેલો મારો હાથ સિફત પૂર્વક પાછો ‘જૈસે થે’ કંડીશનમાં મૂકી દીધો! ગર્લફ્રેન્ડ પહેલીવાર ગુસ્સે હતી, અનુભવ વગર અહી પણ કાચો પડ્યો!

But I just thinking કે દરેક પરિસ્થિતિને તન્વી….કેટલી સાહજિકતા થી અપનાવી લે છે! કદાચ એટલેજ એનો ગુસ્સો સાચો હતો! મારાથી વધુ સહન તો એ કરી રહી હતી! એના શારીરિક, માનસિક બદલાવને હવે સમજ્યો હતો! ગમે તે થાય, હવે સિગારેટ તો નહિજ પીવું! મેં તો નિર્ધાર કરી લીધો!

૧૦ મિનીટ પહેલાં ગુસ્સે હતી અને હવે…. એટલી ધમાલે ચડી કે.. બાજુના કપલ વાળા છોકરાને અસીન, રણજીતની મિમિક્રી કરે એ અદામાં જોવા માંડી..!! પેલો તો એટલો ડરી ગયો કે એની ગર્લફ્રેન્ડ જોડે સીટ એક્ષ્ચન્જ કરી લીધી! મેં પૂછ્યું તો મેડમ બોલ્યા “મારી સાથે બેસવાની એ લંગુરની લાયકાત નથી….! એટલે થોડો પરચો આપવો પડ્યો! એ ઉભોના થયો હોત તો ચોકસ્સ માર ખવડાવત!”

પેલો ઈન્ટરવલમાં બહાર મને કહે..”ભાઈ, બહુ ડેન્જર છે તમારાવાળી, જોજો સાચવજો,” અને મેં બસ હસીને ડોકું ધુણાવ્યું! (એને સિગારેટવાળી વાત કીધી હોત તો બિચારો અર્ધી મુવી છોડી ભાગી જાત!)

એણે તો ફૂલ ટુ ફટાક એન્જોય કરી અને મેં, આગળ શું થશે, એના રીએક્શન શું રહેશે, બાકીની સાંજ કેમ જશે, એ માની જશે, એ જ વિચારો માં જેમતેમ કરી મુવી પતાવી બંને બહાર નીકળ્યા.

“હવે..?? કોફીશોપ જ ને..??” મેડમની તાસીર પ્રમાણે વર્તવું જરૂરી હતું ભાઈ!

“ના, સીધાજ લોંગ ડ્રાઈવ, કોઈક સારી જગ્યાએ, એકાંતમાં! બંને સાથે સિગરેટ પી શકીએ એવી જગ્યાએ! હજી તારો ક્લાસ લેવાનો બાકી છે!” ઓફ્ફ્ફફ્ફ હજીય એણે એ વાત મૂકી નોહતી!

“ના, લઇ તો જાઉં, પણ સિગરેટ કોઈ નહી પીવે,” ફરીથી મારો એજ નબળો બચાવ.

“ઓકે, લઇ તો લે, પછી જોઈએ, કદાચ માહોલ જોઈ તને પણ ઈચ્છા થઇ જાય!” આંખ મીચકારી બોલી!

બસ, હા અને ના ની અવઢવ માં PVR થી એસ. જી. હાઈવે તરફ વળ્યા. વાતાવરણ પર સાંજની સવારીના પડઘમ સંભળાઈ રહ્યા હોય એમ ઠંડક પ્રસરી રહી હતી. બંને સિગરેટ કેસ (મારું ડેસ્ક પરથી જમા લઇ લીધું અને એનું મારે આપી દેવું પડ્યું!) એના પર્સ માંજ હતા હજીય!

(વધુ આવતા અંકે..)

~એજ..તન્મય..!

YOU HAVE TO COME DEAR……. Yes, defiantly I will come

રાત્રે ૧.૫૦ વાગે મેડમ નો SMS … ‘open your inbox ‘……… અને સીધોજ ભાગ્યો લેપ્પી પાસે.. ધડકતા હૈયે ઓપન કર્યું.. આજે આને ખૂલવામાં કોણ જાણે કેમ વધારે વાર લાગી રહી હતી! લેપટોપ પણ દુશ્મન.. ઓફ્ફ્ફફ્ફ…. [ [:(] ] આશરે ૭૪ સેકંડ પછી ચાલુ થયું! સીધોજ મેલ ઓપન કર્યો અને…………..
———————————————————————————————————————————

From: Tanvi Jain <tanvi.jain@yahoo.co.in>
To: Tanvay Shah <tanvay.shah@rocketmail.com>
Sent: Saturday , 21 April 2012 1.32 AM

Subject: Yes, defiantly I will come

ઓયે હોયે…. શું વાત છે… આજે મેલ પર..! What a pleasant surprise …………!

સૌથી પહેલા તો Thanks…!!! હવે આ Mailbox પણ ખોલવાની મજા આવશે…!! આ એકજ જગ્યા એવી હતી જ્યાં તારો પડછાયો નોહ્તો.. આજે અહી પણ તું દેખાઈ ગયો!.. ફોન, SMS, ચેટબોક્સ, ફેસબુક, ટ્વીટર અને આજે મેલ માં!

તું ય surprise આપવામાં પાવરધો બની ગ્યો!.. ચલ.. કૈંક તો અસર આવી મારી! અને એટલેજ મેં ય Mail જ કરવાનું વિચાર્યું! શું છે કે કોઈકે (કદાચ તેં જ)કહ્યું હતું મને ‘સવાલ જે રીતે પુછાયો હોય, એજ ભાષા માં જવાબ આપવા આવે તો વધારે Effected લાગે છે…. ખરું ને…!!!

ખબર અંતર તે પૂછ્યા નથી પણ કહી દઉં.. All is well! બધુજ જેમ હોવું જોઈએ એમજ છે. બેંક, ઘર, ઝાડ, પાંદડા, પશુ, પક્ષીઓ બધુજ! કોઈ ને કોઈ જ તકલીફ નથી, સિવાય હું! અહી સૌ કોઈને મારીજ ફિકર છે! તન્વીમેમ, તન્વીજી કરતા થાકતું નથી કોઈ, ભલે પછી એ સામાન્ય FOS હોય કે સુપર બોસ..રાજન સાવંત!

હા, તને વાત કરવી જ રહી ગઈ છે, રાજનનું સ્ટ્રક્ચર એપ્રિલ માં જ ચેન્જ થયું છે! વિથ ઈમીડીયેટ ઈફેક્ટ..! નાઉ હી ઈઝ માય સુપર બોસ! MBA માં મારા સીનીયર હતા! ૨.૫ વર્ષ આગળ! એમનું લાસ્ટ અને મારું ફર્સ્ટ સેમિસ્ટર જોડે જ હતું! એ વખતે ૬ માસ દરમ્યાન એમણે મને ઘણી હેલ્પ કરી હતી, કેમ્પસ અને કોલેજ સમજવામાં! તને તો ખબર છેજ ને.. અમદાવાદ થી મુંબઈ.. હાયર એજ્યુકેશન( MBA ) ત્યાંથી કર્યું હતું!

તને તો ખબર જ છે ને… જેટલું વધુ ધ્યાન આપો એટલુજ વધુ ખુંમ્પ્તા જાઓ! એટલેજ તો કીધું હતું.. કદાચ નહી અવાય..! રાજન અત્યારે ઘણું રાહતનું કામ કરી રહ્યો છે મારા માટે! દરેક નાનામાં નાની જરૂરિયાતો, તકલીફો, પ્રોબ્લેમ્સ બધું જ શેર કરી શકું છું એની સાથે! સાચો મિત્ર બનીને જોડે ઉભો છે મારી!

સોરી યાર, મેલ છે એટલેજ થોડી પ્રોફેશનલ થઇ ગઈ… [ 😛 ] ચલ હવે આપણી વાત…. છત્રી… હ્મ્મ્મમ્મ્મ જનાબની નજરો પણ તેઝ બનતી જાય છે! ગીરીશ પાછો આવી ગયો એમને..!! (આપણા દિવસો ક્યારે આવશે, પેલો ભાગીને લગ્ન કરી, પાછોય આવી ગ્યો..!) અને ભગ્ગું (ભગવાન) જોડે હમણાં નું સેટિંગ બગડી ગયું છે! કૈંક આપે છે તો કૈંક લઇ લે છે. નહી તો વરસાદ કંઈ મારા કહેવાથી જો આવવાનો હોત તો સુરતમાં વધુ એક વખત પુર તો નિશ્ચિત હોત!

તને શું કહું,, આંખો એટલી રડી છે કે હવે તો લોકોના નળમાં આવતું તાપીનું પાણી પણ ખરું થઇ ગયું છે! કેવી રીતે વીતે છે વખત શું ખબર તને! એક એક ક્ષણ એક એક યુગ સમી લાગે છે. તને શું લાગે છે અહી એકલી ઘર પરિવાર થી, તારાથી દુર મોજ મસ્તી કરું છું..?? અને જીવતી લાશને તે વળી અરમાનો કેવા?? છેલ્લે જયારે તને મળી, એ પછી ક્યારેય લીપ્સ્ટીક સુદ્ધા લગાવી નથી! અને તું ઓળખાણની વાત કરે છે! અરે ડફર… મારું વજન ૫૯ નું ૫૩ થઇ ગયું છે….. તું ઓળખી શકે છે ને!

ઇન શોર્ટ.. નથી જીવતું ડીયર તારા વગર! એટલેજ કદાચ કામ પ્રત્યે વધુ ધ્યાન અપાઈ જાય છે! માઈન્ડને ડાઈવર્ટ કરવું પડ્યું છે! હવે વિકએન્ડમાં રાજન સાથે જ પુના અને નાસિકની ઓફિસિયલ બીસનેસ ટ્રીપ ફિક્સ કરી છે!

પણ યાર, જોરદાર,,, તારી આ ફિલ્મી અંદાઝવાળી પ્રેમની ગુહાર સાંભળી (વાંચીને) હું તો પીગળી થઇ ગઈ! હવે તો ચોકસ્સ આવવું જ પડશે! દુનિયા જાય ભાડ માં…! સંડેનો Program ફાઈનલ..!!!

Wait for me… I will come for you only….. & than have lots of fun together!!!

હું તો તારીજ છું ને.. છતાય લે લખી દઉં..

Yours only…તન્વી… [ 🙂 ]

———- Forwarded message ———-
From: Tanvay Shah <tanvay.shah@rocketmail.com>
To: Tanvi Jain <tanvi.jain@yahoo.co.in >
Sent: Friday, 20 April 2012 11.26 AM
Subject: YOU HAVE TO COME DEAR

જોયુંને.. તને કહ્યું હતું…… યુ હેવ ટુ કમ તન્વી….!!!…… યુ હેવ ટુ કમ….

તારા એક sms ‘ I CANT COME THIS WEEKEND.. SORRYYYYYYY… PLIZZZZZZZ TRY TO UNDERSTAND….[ 😦 ]’ પરતો એટલું હદય ભરાઈ આવ્યું કે મૌસમ પણ રડવા લાગી! તારા પ્લીઝ માં ૭ વાર Z અને સોરી માં ૭ વાર Y ને હું તો સમજી જઈશ.. પણ આ મૌસમને કોણ સમજાવશે!

જોકે તને વધુ ફર્ક નહી જ પડે..! આમ પણ તું “છત્રી” વિના ક્યાં બહાર નીકળે છે! પણ જો યાર..ગઈ કાલે તારા SMS પછી જ વરસાદ ચાલુ થયો છે… અવિરત, અનરાધાર ભર ઉનાળે!

કૈંક તો હશે જ ને.. નહીતર આટલું ટાઈમ પરફેક્શન તો નાં જ આવે! ખબર નથી પડી રહી શું હશે..! પરંતુ અત્યાર સુધી એણે જ મને સાથ આપ્યો છે ને.. તારા વિરહમાં કે મિલનમાં! બાકી આ કેરીની સીઝનમાં મારે ગીરીશને રસની જગ્યાએ આદુમરચા થી ભરપુર ગુજરાતના દાળવડાનો ઓર્ડર તો નાં જ કરવો પડત..!

૧૫ દિવસના વહાણાં વીતી ચુક્યા છે તને જોયાને! જાણે એક યુગ વીતી ગયો… અને હવે વધુ ૭ દિવસનું એક્સ્ટેન્શન મારે કઈ રીતે સહન કરવું…?? જરા વિચાર તો કર.. આમ ને આમ તો અર્ધો થઇ જઈશ.. પછી તું ય કદાચ ઓળખી નહી શકે!

કેટ કેટલા પ્લાનિંગ કરી રાખ્યા છે..! સંડે તું આવશે અને ફૂલ ડે મસ્તી અને ધમાલ અને………… બપોરે PVR માં હાઉસ ફૂલ ૨ ને ન્યાય આપી, સાંજે કોફીશોપ માં ગોષ્ઠી… થોડી નોટી હરકતો એકાંતમાં..! અને પછી ફ્લોરીયા માં ડીનર અને આખરે અશર્ફીની કુલ્ફી..! અને તારા SMS એ તો આખા પ્લાનીગ પર આજે વરસે છે એવું ઠંડુ પાણી રેડી દીધું.. [ 😦 ]

બટ આઈ નો,, મારો આ મેલ વાંચી તારું હદય પણ ઉછળવા લાગશે એ મિલનની ઘડીઓ એનકેશ કરવા! મને ખબર છે તું સરપ્રાઈઝ માં માહેર છે! પણ માય ડીયર તન્વી…. એટલા બધા સરપ્રાઈઝ પણ ના આપ કે પછી આખી ઝીંદગી સરપ્રાઈઝ થઇ ને રહી જાય…!!

મેલ છે એટલે લખવું પડશે ને…!!

યોંર્સ ઓન્લી…

~એજ..તન્મય…!

સ્ટ્રોબેરી……

શંકર..! ફ્રીઝમાંથી સ્ટ્રોબેરી લાવજે તો..!

જલ્પાનું ફરમાન છૂટ્યું અને શંકર બધાજ કામો પડતા મૂકી, સ્ટ્રોબેરી સાથે ખાલી ડીશ કાચી સેકન્ડમાં લેતો આવ્યો! હું આ જોઈ મલકાયો અને શંકર જાણે મારી નજરો પામી ગયો એમ સિફતપૂર્વક ત્યાંથી ખસકી ગયો!

મને પેપર વાંચતા મલકાતો જોઈ જલ્પા બોલી.. ” કેમ, આજે રવિવાર છે એટલે જરા વધારે “વેરાઈ” જાય છે ને કઈ..!! બાકી રોજ તો તોબરો ચડેલો હોય છે..!

“હા, ગાંડી.. હસવું એટલે આવ્યું, હજી ૫૫ વર્ષે પણ તારો રૂઆબ એવોજ છે જેટલો કોલેજમાં હતો!, અને રોજ કરતા રવિવારે કામનું ટેન્શન ઓછુ અને પાછુ ગઈકાલે એકલા ઈન્ફોસીસના સોદાઓમાં લાખોનું બ્રોકરેજ જમા આવ્યું છે! સાચે યાર તારું મોઢું જોઈ નીકળું ત્યારે ચોકસ્સ દિવસ ફળે છે મારો!

ફરી પાછુ મોઢું સહેજ વાંકું કરી, એ સ્ટ્રોબેરીમાંથી કાંટા ચૂંટવા લાગી ગઈ! જાણે શબરી રામને મીઠાબોર પીરસતી હોય એમ મને ચૂંટીને આપવા લાગી! હું એને જોવામાં એવોતો તલ્લીન થઇ ગયો કે સ્થળ સમયનું ભાન ભુલીગયો! હાથનું પેપેર તો એમજ રહી ગયું,

હિંચકે બેસેલી જોઈ, પગની ઠોકર વાગી ગઈ! હીંચકો ચાલી નીકળ્યો અને જલ્પું હસી પડી….!!! “સીધા નહી રહો એમ ને..! પોતે તો કદી હિંચકે બેસતા નથી બસ મનેજ જુલાવ્યા કરે છે..!!”

“તને ખબર તો છે, મને હીંચકા થી ચક્કર આવે છે, એટલેજ તો તને ઝુલાવી આમ મારા અરમાન પુરા કરી લઉં છું!”

“લાજો હવે, છોકરાના ઘેર પણ છોકરા આવી ગયા છે!”

“એટલેજ તો કાઢ્યા છે જુદા…. એમને મારી શરમના નડે અને મને એમની..!!”

“હમમ.. હવે ખબર પડી, મનમાની કરતા ફાવે એટલે મારા ત્રણેય દીકરાઓને કાઢી મેલ્યા..!” (મીઠો છણકો કરી જલ્પું બોલી અને એની આજ વાતો પરતો ફિદા હતો હું… હજીય.. લગ્નના ૩૫ વર્ષો પછી પણ..!)

“જો જલ્પું.. એમને જુદા કરવાનાં વિચાર અને નિર્ણય બંનેમાં તારી સંમતિ હતી,, એટલે એ ચેપ્ટર ક્લોઝ, અને રહી વાત મનમાની ની…. તો હા, છોકરા મોટા થાય એટલે આપણે સન્યાસ લઇ લેવો એવી કોઈ શાસ્ત્રો માં લખ્યું નથી, અને તું હજીય એવીજ બ્યુટીક્વીન હેમામાલીની જ લાગે છે! ચશ્માં સિવાય (કદાચ હેમાને પણ ચશ્માં હોય પણ ખરા!) બીજો કોઈ ચેન્જ આવવા દીધો નથી.. એક સેન્ટીમીટર પણ વધી નથી કોઈજ જગ્યાએ થી!”

લજવાઈ ગઈ… એટલે વરંડામાં હિંચકેથી ઉઠી અંદર રૂમ માં જતી રહી… કૈંજ બોલ્યા વગર..! (આવી રીતે જતા રહેવું અલ્પવિરામ મૂકી.. એય એની જૂની આદત!)

અને હું ખોવાઈ ગયો એ દિવસોમાં….. જયારે જલ્પુને પામવા રીતસરની હોડ લાગતી! એ કોલેજના દિવસો…… જયારે એણે વિપ્લા (વિપુલ)ને સેન્ડલના એકજ ફટકારે સીધો દોર કરી દીધો હતો! જલ્પા પટેલ.. આ એક નામ નોહ્તું.. સાક્ષાત મિઝ હન્ટરવાલી હતી! તીખું ગોંડલ મરચું, આગની જ્યોત, પાસે જવાની હિમત કરતા પણ થીજી જવાય! રૂપ અને ગુણનો સમન્વય.. આજ પર્યંત તો જોયો નોહ્તો આવો!

ત્રણ વર્ષ કોલેજના અમે સાથે હતા અને દર બેચાર દિવસે કોઈકે એના હાથે તમાચો કે મોઢે અમૃત વાણી ચાખ્યાના સમાચારો આવતા રહેતા! આખરે છેક TY માં થોડી,…… ના…. ના….. થોડી નહી ઘણીબધી હિમત એકઠી કરી પ્રિલીમના ૫ દિવસ પહેલા મારી બુક માં લેટર લખી આપી આવ્યો!

એજ બુક હાથમાં લઇ બીજાદીવસે એને મારી તરફ આવતા જોઈ તમ્મર ચડી ગયા! નક્કી ભરતા.. હવે તું ગયો! અનાયાસેજ ડાબો હાથ ગાલને પંપાળી રહ્યો! પણ એણે આવીને બસ એટલુજ કહ્યું..”આ તમારી બુક,, ભૂલ થી કદાચ મારી જોડે આવી ગઈ હતી ગઈ કાલે..!” આંખ મીચકારી ચાલી નીકળી..!………… કૈંજ બોલ્યા વગર..!

બુક ખોલી,,,,અને જોયું,, તો એક પિંક કલરનું કવર, રોઝની ખુશ્બુવાળું, કવર ખોલી અંદરનો લેટર જેમ જેમ વાંચતો ગયો, દિલો દિમાગ જાણે સાતમાં આસમાન માં ઉડવા લાગ્યું! એની “હા” આવી હતી! અને સાથે સાથે મળવાનું ઇન્વીટેશન પણ!

જલ્પુને હું મળવા ડેટ પર જઈ રહ્યો છું એ વાત મિત્રો માનવાના જ નહી.. એટલે કોઈજ પુર તૈયારી કરવાનું છોડી,, જો હોગા વો દેખા જાયેગા,, ના ન્યાયે બંદા હાજર..રાઇટ ટાઈમે અને સ્થળે! જલ્પું મારાથીય વહેલી પહોંચી ગઈ હતી! આપણને તો ખાસ અનુભવ નહી,, (મનમાંથી જવાબ આવ્યો અલ્યા ડફોળ,,, એનુય પહેલીવારનું છે! ચિંતાના કર.. શીખી જઈશ..!) એમને એમ.. ખાલી હાથેજ પહોંચી ગયા હતા!

પણ જલ્પું મારી ધારણા કરતા વધુ મેચ્યોર નીકળી! સીધીજ પોઈન્ટ પર આવી ગઈ! “જો ભરત, પસંદ તો હું પણ તને કોલેજના પહેલાજ વર્ષથી કરતી હતી, તારી સજ્જનતા હશે કે ડરપોકપણું, તે એક અંતર રાખ્યું છે હમેશા મારી સાથે! & આઈ એમ ઈમ્પ્રેસ્ડ વિથ ધેટ..! કદાચ એટલેજ મનોમન તું પણ મને પસંદ હતો!”

“તો પછી તારેજ પહેલ કરવી’તી ને!” (વાહ..! મેરે શેર.. સીધો જ એટેક..!) નાહકના આટલા વર્ષોના બગડ્તાને!

હા, હું કરી શકત.. પણ હજી એટલી ફોરવર્ડ નથી બની શકી! અને બીજું કારણ એ કે મારા ઘરનું વાતાવરણ ઘણું સંકુચિત અને જુનવાણી છે. રીત રીવાજ અને જ્ઞાતીબંધનો હજીય જલ્પા પટેલનો પરિવાર માને છે! કદાચ ભરતને એ સ્વીકારી શકશે પરંતુ… ભરત પારેખને નહી!

તો પછી..?? હવે..?? (અલ્યા………. હું પહેલી ડેટ પર હતો કે છેલ્લી એજ કળી નોહ્તો શક્યો હજી! આ પાર્ટી સવારે શરૂવાત અને સાંજે ઇતિશ્રી કરી રહી હતી!)

મેં મામાને વાત કરી લીધી છે! પરંતુ હવે તારો વારો…! તારા પરિવાર માંથી કોઈ પ્રોબ્લેમ આવશે તો..??

“નો વે..! મારા પરિવારની સંમતિ છે જ…! મેં બધીજ વાત કરેલી છે! અને એ રેડી છે જો તું હા ના પાડત તો મમ્મી કદાચ તને સમજાવવા પણ આવત! મને તું પસંદ છે એ આખું પરિવાર જાણે છે! બાકી શહેરના સૌથી મોટા શેરબ્રોકરનો એકનો એક દીકરો છેક TY સુધી કાચો કુંવારો થોડી બેસી રહેત!” (ઓહ્હ.. જલ્પું સામે એક શબ્દ પણ નોહ્તો બોલી શકનાર આજે આટલું બધું એકજ શ્વાસે ફૂલ કોન્ફીડન્સ સાથે બોલી ગયો હતો..!! વાહ.. ! ભરતા.. પ્રેમ માં હિમંત આપોઆપ આવી જતી હોય છે..! કહ્યું તું ને.. શીખી જઈશ..!)

“ઓકે ધેન.. મામા સાથે કન્સલ્ટ કરી આગળ કઈ રીતે વધવું એ નક્કી કરીશું…!” ટીલ ધેન.. આપણે પહેલાની જેમ જ વર્તીશું.. એક સામાન્ય કોલેજ સ્ટુડટની જેમ..! અને ઉભી..!(જલ્પા ફરીથી એની અસલ સ્ટાઈલમાં આવી ગઈ!)

જલ્પા.. એક વાત કહું..??

હજી કંઈ બાકી છે..??!!

અરે હા ને.. આવી છું તો એક કોફી તો પીતી જા..?? પ્લીઝ્ઝ..” (પ્રેમની દર્દ ભરી ફરિયાદ…!)

ના.. કહ્યુંને મામા સાથે વાત થશે પછી જ..!!

અને ત્યારબાદ મામા(પારસભાઈ પટેલ.. એક બીજું મોટું નામ શહેર નું!) સાથે અમારી બંનેની મીટીંગ.. જલ્પાની જેમ મામા પણ સીધા પોઈન્ટ પર! જુવો ભરત.. તમારા વીષેના સઘળા રીપોર્ટસ મેં કાઢવી દીધા છે! બધાજ પોઝીટીવ છે એટલે મારી ભાણી માટે બિલકુલ લાયક છો! (હાશ!…) પણ એના પરિવારને મનાવવા માટે મારે કેટલીક સ્ટ્રેટેજી અપનાવવી પડશે… જેમાં તમારો સાથ જોઇશે! અને હા બીજી અને મહત્વની વાત… જલ્પાને આજીવન પામવી હશે તો અત્યારે થોડો વિરહ સહન કરવો પડશે! જાહેરમાં ફરવાની અને છાટકા બની વર્તન કરશો તો કાયમ માટે ગુમાવી દેશો એને! US માં મુરતિયો ગોતાઈ ગયો છે જલ્પા માટે!…

મુક સંમતિ આપી.. (બીજો કોઈ છૂટકો પણ ક્યાં હતો.. પટેલ પરિવાર પણ જેવું તેવું તો નોહ્તુજ ભાઈ!.. જલ્પા એ વખતે સ્કુટર લઈને કોલેજ આવતી!) અને ત્યારબાદ છેક ભાગ્યા ત્યાં સુધીમાં અમે માત્ર બેજ વાર મળ્યા હતા! બસ પત્રોની  આપ લે દ્વારા જ વાતો થતી અને.. વાંચીને તરતજ નસ્ટ કરવાનું ફરમાન!

પણ બોસ શું પત્રો હતા એ! જલ્પાએ જાણે દિલ નીચોવ્યું હતું એક એક લેટર માં..! પ્રેમની અભિવ્યક્તિ પણ એટલીજ માદકતાથી કરતી જેટલી એ સ્ક્રિપ્ટના ભાગરૂપે મને કોલેજ માં ખખડાવતી! દરેક પત્ર જાણે પ્રેમની ગુહાર લઈને આવતો.. દરેક વખતે અલગરીતે ફોલ્ડ કરેલો, અલગ કવરમાં બીડેલો, અલગ સ્પ્રે થી મધમધતો અને અલગ રીતે છુપાવેલો! રીતસરની મહેનત કરવી  પડતી એને શોધવા!…

સ્ત્રી નફરત હોય કે પ્રેમ … દિલ થી કરે ત્યારે….. ઓફ્ફ્ફ્ફફ્ફ્ફ્ફ…. આઈ કાન્ટ ઈમેજીન… શબ્દો નથી હોતા એ લાગણીને વર્ણવવા માટે…! એવીજ હાલત હતી એ વખતે પણ મારી… કદાચ સચવાયા હોત એ પત્રો… તો આજે એને માણવાની મજા જ અનેરી હોત! પણ હવે રંજ નથી એ વાતનો….. પત્રો ભલેના સચવાયા… એની લેખિકા તો………એય ને મારે હિંચકે જુલે છે!

સાચું કહુતો….. મામાએ ઘણો જ સાથ આપ્યો અમને.. કોલેજ પછી હાયર એડ્યુકેશન માટે જલ્પાના પરિવારને મનાવવા (મેરેજ માટે ૨૧ વર્ષ જરૂરી હોય એટલે), છાનામાંના મેરેજ રજીસ્ટ્રેશન, એના પરિવારમાં જાહેરાતનો ફૂટેલો બોમ્બ, જલ્પુની મારપીટ અને નજરકેદ, અને છેલ્લે ભાગવા સુધીના પ્લાનીગ મામાએ કાબિલે તારીફ પાર પાડ્યા હતા!

ઘર છોડીને ભાગવાની આગલી રાત સુધી મને કે જલ્પુને કોઈને પણ એ વાતની જાણ નહોતી! અમે ક્યાં જઈ રહ્યા છીએ, બધીજ વાતો છેક છેલ્લા દિવસે કહી હતી! મારા પરિવારની સંમતિ હતી છતાં મામાએ મને પપ્પા કે મોટાભાઈ કોઈની પણ સાથે વાત કરવા નોહતી દીધી!

મેરેજ રજીસ્ટ્રેશન પછી એક્ઝેક્ટ ૩૨ માં દિવસે અમે ભાગ્યા હતા! એટલે કાયદાદીય રીતે અમે પતિ પત્ની જ હતા! અને પછી ૭ દિવસ જાણે હનીમુન પર જ હતા ને!………… જલ્પા ક્યારે જલ્પું બની ગઈ અને હું એને માટે “તમે” થઇ ગયો,, ખબરજ ક્યાં પડી!

અને આઠમાં દિવસે સવારે અચાનક જ મામા બંનેના પરિવારોને લઇ કલકતા (અમે જ્યાં રોકાયા હતા એ હોટેલમાં) આવી ચડ્યા! સમાધાન થઇ ચુક્યું હતું! “છોકરી” હવે કોઈકના ઘરની વહુ સ્વીકારાઈ ચુકી હતી!

“હવે હનીમુન પતી ગયું હોય તો પાછા આવશો…??!! (જ્લ્પુને ખબરજ છે… હું એજ દિવસો માં ખોવાઈ જાઉં છું..! અને ભલે કહે કે ના કહે.. એય એ દિવસો ભૂલી નથી શકી..! આજેય વિકમાં એકવાર તો ઘરમાં એ સાત દિવસ દરમ્યાન માણેલી “સ્ટ્રોબેરી” અચૂક આવે છે….!!)

~એજ..તન્મય..!

ચ્હા વિના.. ચ્હાહ…!!!

શનીવાર બપોરનો એક દોઢનો સમય કાગળ પેન કઈ કઈ લખવા બેઠો,,,, પણ બસ ખંજન જ દેખાઈ રહી હતી કાગળ પર, શબ્દોનેય બહારની ૪૦+ ડીગ્રી ગરમી નડી રહી હોય એમ બાષ્પીભવન થતું હતું! બહારની ગરમી જાણે અંદર પણ વર્તાઈ રહી હતી. સુસ્તી અને એકાદ ડીગ્રી તાવ પણ હશે..[ 😦 ]

ત્યાં જ મારી કવિતા (ખંજન) બારણેથી ડોકાઈ,, “બપોરે ૩ થી ૬ મોક્ષમાં પિક્ચર જોવા જઈએ છે બીજું કામના હોય તો આવીશ અમારી જોડે??”

મેં અચાનક આવી પડેલા બોલને કેચ કરતા ટૂંકાક્ષરી જવાબ વાળ્યો,,,,,”હા!” (આમેય ખંજુને ના કહેવાનું મારામાં ક્યાં ગજું હતું!) જવાબ સાંભળી તરતજ પાછુવળી જોયા વગર બોલતી ગઈ… “તો અઢી વાગ્યે તૈયાર રહેજે!”

હું એને જતી જોઈ વિચારતો રહ્યો. થોડીવારે તંદ્રા તૂટી ત્યારે થયું કે કેવી રીતે જશું એ તો પૂછ્યું જ નહી!?

મેં તેને ફોન કર્યો,,, ‘કાશ ફોનની જેમ દિલ પણ એની સાથે જોડાઈ જાય તો કેવું…!!!’ વિચારો સચિનની કરિયરની જેમ ચાલી રહ્યા હતા અને…”તારી ટીકીટ આવી ગઈ છે,,,, હવે ના આવવાનું કોઈ બહાનું ચાલશે નહિ..!!!” (ભૂતકાળના અનુભવો પછી એ આજ રીતે ઓર્ડર કરતી..!! હા કહી ના પડવી મારી જૂની આદત એ જાણતી હતી..!!)

થોડું મલકાઈ કપાળે ટપલી વાગી ગઈ..! અને બોલ્યો “મને બોલવા તો દે મારી માં.! એ પૂછવા ફોન કર્યો છે કે કેવી રીતે જાશું અને કોણ કોણ છે?!”

“હું અને મારી ફ્રેન્ડ એકટીવા પર જશું તું તારી રીતે આવી જજે.” ફરી કટ..! કદાચ એ આગળ સાંભળવા જ નોહતી માંગતી!

પછી SMS કર્યો.. ‘સોરી, મને એમ કે એકલરામ તન્મયજીએ “નાં” પાઠવવા ફોન કર્યો છે..’ કેવો ટોણો માર્યો..! વાહ..! આ લાઈફમાં આવી જાય તો મને સુધારી નાખે..!! વિચારતો વિચારતો SMS ફરીથી વાંચી ગયો..! (જાણે ખંજુને જ વાંચતો હોઉં એવી ફીલિંગ સાથે..!)

થોડી સુસ્તી હજીય વર્તાઈ રહી હતી (એ આવી મુલાકાત લઇ ગઈ તો પણ!) છતાં તૈયાર થવા ઉભો થયો.

અઢી વાગ્યે મોક્ષ પર પહોંચ્યો, મેડમ દેખાયા નહી એટલે ફોન કરવાજ કરતો ત્યાં ગુલાબી સલવાર કુર્તા માં સજ્જ બ્લેક એકટીવા પર સવાર થઈ ડોકાયા! કવિતા આજે ગઝલ લાગી રહી હતી! દુર થઈ ઈશારો કરી પાસે બોલાવ્યો અને ‘હુકમ મેરે આકા’ ની અદા માં હું ત્યાં ગયો!

ટીકીટ હાથમાં પકડાવી અંદર જવા ઈશારો કર્યો, (એ મારી સાથે હતી કે નહી) જોયું તો આખું લશ્કર હતું! પોળના દોસ્તો પણ હતા.. સૌ ની સાથે હું પણ જોડાયો!

‘એ મારી સાથે કેમ ના આવી, એ બાજુમાં કેન ના બેઠી, એકલી ફિલ્મ જોવા કેમના લાવી??!!’ એક બાજુ ફિલ્મ ચાલુ થઇ અને આ બાજુ દિમાગમાં સેહવાગની ૨૦૦+ રન વખતે બોલરોની થઇ એમ વિચારોની ધોલાઈ શરુ ! એની સામે જોયું તો એક રસ થઇ ફિલ્મ માણી રહી હતી.. જાણે દ્રવિડની ક્લાસિકલ ઇનિંગના ચાલતી હોય… [ 😦 ] મારી સાથે તો વાત પણ નોહતી કરવી તો મને જોડે કેમ લાવી, ધૂળ ફાકવા..??!!

અચાનક મેડમની કૃપા દ્રષ્ટી પડી અને અમારી આંખો પણ મળી! કોણ જાણે શું થયું, અચાનક મારી બાજુમાંજ આવી ગઈ! હિરેનીયાને હડસેલી! (કદાચ મારા વિચારો સાંભળી ગઈ લાગે છે!)

કેમ સારું નથી..??

શું..??

વેરી ફની.. હવે ફિલ્મ જોવા આવ્યા છીએ તો એજ પુછીશને..!!

ફિલ્મ જુવે છે કોણ..!! માથું દુખે છે અને સુસ્તી પણ છે એટલે મુડ નથી બસ..

એને મારો હાથ તપાસ્યો અને બોલી..”ઓહ્હ.. તું તો મોક્ષના એસી માંય ગરમ છું..! ગાંડા પહેલાના કહેવાય..??!!

મેં એને ઈશારો કરી ચુપ રહેવા કહ્યું

પણ તને તો તાવ છે તનુ..!!?? વ્યાકુળ સ્વરે મેડમ ઉવાચ..

હા, સવારથીજ હતો, ખંજુ મેડમને ના કહું તો ખોટું લાગી જાય ને, એટલે હું રેડી થયો આવવા!

હવે એ બસ… મારી સાથે જ હતી,, ઈન્ટરવલ માં સૌ બહાર ગયા તો પણ ..!(હીનાને કૈંક લાવવા માટે કીધું અને પછી આવી ગઈ!) હવે મને કૈંક લાગી રહ્યું હતું એના વર્તન માં! એ મિત્ર થઈ કદાચ વધારે મારી સંભાળ લઇ રહી હતી! બીજું કઈ પણ હશે માત્ર દોસ્તી તો નથીજ. મન એટલીસ્ટ એક તારણ પર તો આવીજ ગયું!

ફિલ્મ પતી, અને સૌ નાસ્તો કરવા ફૂડ કોર્ટ તરફ વળી રહ્યા હતા અને મેડમ નું ફરમાન છુટ્યું.. “તન્મય ને તાવ છે, હું એને લઇ ઘરે જઈ રહી છું, નાસ્તા ની ઈચ્છા નથી… અને હીના તું દીક્ષા સાથે આવી જજે..!” (એ અને હીના સાથે આવ્યા હતા)

સી યુ લેટર…….ની આપ લે કરી અમે છુટા પડ્યા સૌથી, ખંજુ એકટીવા છેક પાર્કિંગ પ્લોટ થઈ સીડી સુધી લઇ આવી! જેથી મારે ચાલવુંના પડે! ઈશારા થઈ બેસવા કહ્યું અને બંદા ગોઠવાઈ ગયા! (છોકરીની પાછળ ઘણા ઓછાને બેસવા મળતું હોય છે!)

ખંજુની પાછળ બેસી એના એસી માં સહેજ ભેજવાળા થયેલા એના વાળની ભીની સુગંધ મારા શ્વાસમાં અનુભવી રહ્યો, એની મરોડદાર ગરદનને જોઈ મોરને કલ્પી રહ્યો, એનો દુપટ્ટો જાણે અમને સમાવી લેવા થનગનતો હોય એમ હવામાં ખુલ્લા મને ઉડવા લાગ્યો!

કોણ જાણે ક્યાંથી હિમત આવી ગઈ,, અને આરપારની વાત કરી લેવાનો નિર્ણય કરી, ઘરની વિરુદ્ધ દિશામાં, ચ્હાની ટપરી પર એકટીવા રોકાવી દીધું! (એક પણ શબ્દ બોલ્યા વગર મને અનુસરતી રહી!)

બંને દાખલ થયાં અને ટેણીએ આવી, ટેબલ પર પાણીનો જગ મુક્યો અને પંખો ચાલુ કર્યો, મેં બે ચ્હાનો ઓર્ડર આપ્યો!

પ્રશ્નાર્થ ચિન્હ સાથે એને મારી સામે જોયું અને મેં કીધું..: “આઈ નો, તને કોફી પસંદ છે, આજે ચ્હાની અનુભૂતિ પણ કરી લે..!”

એક નાનકડી સ્માઈલ સાથે અનુમતિ આપતા, એ વાંકી વળી એના સલવાર પર લાગેલા દાગને સાફ કરી રહી હતી અને હું યુવીની જેમ છ બોલ માં છ સિક્સ મારવાની હિમત જુટાવા હદય અને હોઠને સ્ટ્રેચ કરી રહ્યો!

ટટ્ટાર થઇ એને સીધોજ મારા હાથ પર એનો હાથ મૂકી પૂછ્યું..”તાવ વધુ છે..??”

અને બસ.. યુવીની બેટિંગ આવી ગઈ! એના હાથ પર બીજો હાથ મુકતા પૂછ્યું.:”ખંજુ એક વાત કહું..??”

ખંજુ જાણે આજ પળની જ રાહ જોતી હોય એમ એટેન્શન માં આવી ગઈ! ચહેરો હલાવી મુક્સંમતી આપી! (એના મન માં તો હતુજ.. આ વેદિયો કવિ, જો આજે નહી બોલે તો ચોક્કસ મારા છોકરાઓને ભાણીયા કહીને જ બોલાવશે! કાલ તો છોકરો જોવા આવાનો છે ઘેર, અને એનેનાં પાડવાના કારણો પાછા ક્યાંથી ગોતવાના… [ 😦 [:(] [:(] ]

“ઘણા સમયથી કહેવું હતું પણ તારી અદાઓ, તારા વ્યક્તિત્વ સામે નાસીપાસ થઇ જતો! આજે તારા કેરીંગ નેચરના દર્શનના થયાં હોત તો કદાચ આજે પણ કહીના શક્યો હોત!…. કેન યુ લીવ વિથ મી..!!??…. મારી જીવનસંગીની બની.. જીવનભર આજ રીતે.. મારી કેર કરીશ..!!??

બસ.. પછી તો ચીર દીર્ધાયું નીરવ શાંતિ વ્યાપી ગઈ!… ચ્હા પીતાં પીતાં એકાદ બે વાર એને બસ મારી સામે જોયું.. મને થયું… તનીયા .. નક્કી કાચું કપાઈ ગ્યું..!.. હવે સુધારવાના રસ્તા વિચરવા માંડો!

ચુપ ચાપ ચ્હાને ન્યાય આપી અમે બહાર આવ્યા,, અને ખંજુ બોલી..” તનુ….. કેન યુ ડ્રાઈવ મી..!!?? જો તું મને દોરી જાય તો હું તોજ.. [ 😛 ]”

ઓયે હોયે…. અપનીતો નીકલ પડી.. સટાક કરી એક્તીવાની ચાવી એના હાથ માંથી પડાવી લીધી.. ” યા, ડીયર,, આઈ ડ્રાઈવ યુ ફ્રોમ નાઉ……ટીલ ફોરેવર..!!” પછીતો એ મને પાછળથી વીંટળાઈ ગઈ,, જુઈની વેલની જેમ..!… અને અમે ચાલી નીકળ્યા જિંદગીની સફર ખેડવા.. એકમેકના સથવારે!

આજે આવાત એટલે યાદ આવી..

કહું છું… આ ડબ્બો તો ઉતારી દ્યો.. (રસોડામાંથી ખંજુનો સાદ આવ્યો.. લગ્ન ને ૭ વર્ષ થયાં હતા છતાં એ એટલીજ કમસીન હતી!.. અને બંદા તો હતાજ દીવાના. પહેલેથી!)

અરે પ્લીઝ તનુ.. આ શું.. ક્યારના ટેબલ પકડી બેઠા છો..?? ડીઅર પ્લીઝ્ઝ.. મારાથી નથી લેવાતો.. તમે આવો ને..!!??”

પહેલા સાદે સાંભળી લઉં તો આ પાછળનો ડીયર વાળો ક્યાંથી સાંભળવા મળે..??!!!

જી મેડમ.. આવીગયા.. ફરમાવો શું હતું..??!

વેરી ફની…!! આ બીજો ડબ્બો… પ્લીઝ્ઝઝ્ઝ્ઝ….

પણ મને શું મળશે..??

અરે..?? મારું કામ છે… અને મારી પાસેથીય વસુલાત..??!! પાગલ જ છું તનુ..!!

હાસ્તો.. પાગલ તો ખરોજ ને.. તારો, તારા પ્રેમનો, ઓકે ચલ ઉતારી દઉં..!!

અને ડબો ઉતારવા કરતા મેં ખંજુને જ ઉઠાવી લીધી..! “જો બંનેની વાત રહી ગઈને..! તારો ડબ્બો પણ ઉતરી ગયો અને મેં તો નાજ ઉતાર્યો..!

વેરી ફની.. હવે મને નીચે કોણ ઉતરશે..??!

નારે,,, એ પાછુ બીજું કામ,,, પહેલા કયો,, શું આપશો પછી વાત..!!

અરે તનુ.. પ્લીઝ્ઝ્ઝ યાર.. ધ્યેયની બસ પણ આવતી હશે..! આજે પાસ્તાની ડીમાંડ કરીને ગયો છે સ્કુલે.. નહી બનેલા હોય તો મારી આવી બનશે.. પ્લીઝ્ઝ્ઝ ઉતારોને..આઉચ.. જો પડી જઈશ ને..??!!

નો……… નો………. નો……….પહેલા કયો શું આપશો………….પછી જ વાત..

બાપ રે.. આજે તો બુરી ફસાણી….. ઓક્કે મારા મોટા ધ્યેય… બોલો શું જોઈએ.. ??!!!

બસ.. આપના કોમલ હાથે બનેલી.. એક મસાલેદાર ચ્હા..!!

ફરીથી એજ નજરો…આશ્ચર્યની.. મને જોતી રહી અને.. વર્ષોનો તકિયા કલમ… ફરીથી ચિપકાવી દીધો… “ચ્હા પીધા વિના..ચ્હાહ ક્યાંથી લાવીશ.!!”

શરમાઈ ગઈ.. એક હળવો મુક્કો મારી.. ભેટી ગઈ…!!!

~એજ..તન્મય..!

ઓફ્ફ્ફ્ફફ્ફ.. [ :( ] (પાર્ટ – ૫)

ઓફ્ફ્ફ્ફફ્ફ.. [ 😦 ]

ઓકે.. આર યુ ફ્રી..??

એટલે..??

એટલે એમ કે….. હાથ લંબાવી સાથે આવવાનો ઈશારો કર્યો, એનો હાથ મને સોંપી આંખોથી જ “હા” કહી. એની કારની ચાવી ઉઠાવી એને ય ખેંચી.. એક અધિકાર સાથે! એય મુક સંમતિ સાથે મારી પાછળ ખેંચાઈ, હાથ છોડાવ્યા વગર! (સ્પર્શની અનુભૂતિનો અવસર કોને છોડવો હતો??!!) કોફીશોપથી બહાર નીકળી કારની ડ્રાઈવિંગ સીટ સંભાળતા બેસી જવા કહ્યું. (મારી કાર મેં ત્યાંજ મૂકી રાખી!)

પણ ક્યાં..?? મારી બાજુમાં ગોઠવાતા બોલી.

ભરોસો છે..?? (હવે મારા માં શાહરૂખ ઘુસી ગયો હતો!)

અરે..??.. કનીઝ કે સાથ મલ્લિકાએ સલ્તનત જહન્નમ મેં ભી આને કો તૈયાર હૈ..!!.. ખુશ…???? એક નાનકડી સ્માઈલી જેટલું હસી મેડમ ઉવાચ! (લાડ માં એ મને કનીઝ.. તો પોતાને “રઝીયા સુલતાન” સમજતી જે કદાચ સાચું પણ હતું..!)

અપેક્ષા મુજબનો ઉત્તર સાંભળી થોડો પોરસાયો અને પીકઆવર્સના શહેરી ટ્રાફિકને વીંધી, વીસેક મિનીટની ડ્રાઈવ પછી એસ. જી. હાઈવે પર એક ઓછી અવરજવર વાળા સ્થળ પર જઈ, એન્જીન ઓફ કરી એને બહાર આવવા કહ્યું. (રસ્તામાં સાથે પાણીની બોટલ લઇ લીધી હતી) અત્યાર સુધી એ કૈં જ બોલી નોહતી જયારે મેં સિફત પૂર્વક વાતો ટાળી હતી!

રોડથી સીમ તરફના દરવાજે કારને ટેકે સ્થાન લીધું અને એને બિલકુલ મારી સામે એકાદ ફીટના અંતરે લાવી આંખો પરોવી પૂછ્યું : તન્વી………….. શું થયું..?? બોલ હવે..! કોઈ બીજું સાંભળનાર નથી અહીં..! કહી દે જે બાકી રહ્યું છે,,, બધુજ..! તું એટલી ગુમસુમ રહેવા નથી સર્જાઈ..! તારું મૌન મને પણ અકળાવે છે..! પ્લીઝ્ઝ્ઝ યાર.. [ [:(] ]

એકાદ મિનીટ નિરવ શાંતિ….

અને પછી જાણે લાગણીના ઘોડાપુર માં તણાઈ ગઈ હોય એમ, રીતસરની ઢળી આવી મારા પર! વર્ષો પછી મળ્યા હોઈએ એમ (હા.. કદાચ આરીતે તો હજી પહેલીજ વાર ને!) શ્વાસ લેવો મુશ્કેલ પડે એરીતે મને ભીંસી લીધો! હોઠ હજીય મૌન હતા પણ એની આંખો નઠારી બની ખભે ઢળતાજ વહી નીકળી! હું ય અનાયાસેજ અજાણી ફીલિંગ સાથે ખેંચાયો. મારો એક હાથ એને કમર થી ભીંસી રહ્યો અને બીજો ખુલ્લા વાળમાં પ્રસરી સાંત્વના આપી રહ્યો! આમેય અમારી વચ્ચે હવાને ય આવકાર તો હતો જ નહી…. હવે અવકાશ પણ ના રહ્યો..!!

થોડી આવી ગમતીલી ક્ષણો પછી હોશ માં આવ્યો અને કહ્યું…: તન્વી…….. ઇટ્સ અ પબ્લિક પ્લેસ..!… શબ્દો સાંભળતાજ જાણે તંદ્રા માંથી જાગી હોય એમ… ઝટકા સાથે અળગી થઇ ગઈ. ‘એકાંત માં નારી વધારે એક્સ્પ્રેસીવ હોય છે’,,,,, વાંચેલી વાત ને અમલમાં મૂકી… અને લાગ્યું હા ખરેખર એ આજે “ખુલી” હતી!

હવે એ સામે હતી.. સાથે લાવેલી પાણીની બોટલ થી ફ્રેશ થઇ અને જાણે બોટલ લેવાનો સંદર્ભ સમજી ગઈ હોય એમ લહેકા સાથે…ખામોશ….થોડી રીલેક્સ.

મેં એના કપાળે એક હલકી ફુલ્કી બ્લેસિંગ કિસ આપી અને હરકત પર ઓવારી જતા એક્ષ્પ્રેશન્સ આપતા બાજુમાં આવી, ડાબા ખભે ચહેરો ટેકવી બોલવાનું શરુ કર્યું..:

“તન્મય… આમ તો કશુજ નથી થયું,, અને આમ સમજ તો આખી જિંદગી બદલાઈ ગઈ છે! એકાદ વર્ષની ઓળખાણ અને ચારેક માસના રીલેશન માં ક્યારેય નથી અનુભવી એવી ફીલિંગ્સ આ ૪ દિવસ માં જીવી ચુકી છું! મારી દરેક નાદાની, અલ્હ્ડતા, જીદ મને ખુદને તું કેટલી સાહજિકતા થી સ્વીકારી રહ્યો છે ..!!!!

તારી એ દરેક વાતો, શાલીનતા, સજ્જનતા,,,,,, ડગલે ને પગલે મહેસુસ કર્યો છે તને,,,,,! ડચકા ખાય છે હદય તારા વિના!… આ ચાર દિવસ માં એક પૂર્ણ વાક્ય ડુસકા ભર્યા વગર પૂરી સ્વસ્થતાથી નથી બોલી શકી! દરેક ક્ષણે બસ તનેજ જીવ્યો છે મેં! પછી એ જોઈનીંગ પાર્ટી હોય કે બીઝનેસ મીટીંગ..!

સાચું કહું તો પહેલા મેં માત્ર લવ “કર્યો” હતો! જેને હું એક ખેંચાણ થી વધારે કઈ સમજતી નોહતી,, અને આ ચાર દિવસ માં મેં એને “જીરવ્યો” છે!.. તારા વગર જીવવાનું તો શું… શ્વાસ પણ શક્ય નહી બને મારાથી!

I know now… who are you in my life..?? & dear.. I can’t live without you…!!”

I think now its my turn.. એટલે એનો ચહેરો સહેજ ઉપર કરી,, બંને આંખે કિસ કરી બોલ્યો.. “સોરી ડીઅર..!! આજે વગર વાંકે સૌથી વધારે આને (આંખોને) સહન કરવું પડ્યું છે..!! & યા I also can’t live without you…!!”

હવે એ પુરા રંગમાં હતી!.. એજ જૂની નખરાળી સ્મિત ફરકાવી બોલી… “ohh..! reallyy..?? but dear.. I want that your lips touch me at some special place…[ 😛 ]…!!!…….. ક્યા મલ્લિકાએ ઝન્નત કો કનીઝ કે હોઠો કા જામ નસીબ હોગા…….??!!!

“well in that case….. You have to wait for some more visits like this… [ 😀 ]… કનીઝ અપની હદે જાનતા હૈ..!!”……….. આનાથી વધુ સારો જવાબ એ વખતે ના સુજ્યો..!!

ઓયે હોયે…… તુમ્હારી અદાઓ પર મેં વારી વારી… !!!! ………અને ફરીથી એવુજ હાર્ડ હગ..!!!

સાચેજ યાર…. simply unpredictable.. બિલકુલ પાગલ છે…. સાચવવી ભારે પડવાની…!!!!! એને છાતી સરસી ચાંપી પોતાની સાથે વાત કરતા અનાયાસે ઉપર જોવાઈ ગયું…

આજે ચન્દ્ર પણ મારા ચાંદને ખીલેલો જોઈને… પીળો પડી ગયો હતો…!!!

~એજ..તન્મય..!

I LOVE YOU ….!! (પાર્ટ – ૪)

I LOVE YOU…!!!

અમને મળ્યાને હજી અર્ધો કલાક થયો હશે, અને આ ત્રણ શબ્દો.. લગભગ દસેક વાર એના મોઢે સરી ચુક્યા હતા. આજે એણેય મૌનની પરિભાષા અપનાવી હતી. કાયમી રીતે શોર્ટ નોટ જેવા લાંબા લચક સવાલોનું સુકાન આજે મેં સંભાળ્યું હતું અને એકાક્ષરી કે ટૂંક માં જવાબો આપવાનું એણે! વધુ બોલતી નોહતી છતાં જવાબોને અંતે એક લાગણીસભર…LOVE YOU અચૂક આપતી.

યસ,, આજે અમે ચારેક દિવસના અંતરાલ પછી મળ્યા હતા. એક પ્રી પ્લાન્ડ ઓફીસીઅલ ડેટ પર…એક જ શહેરમાં હતા ત્યારે ૫, ૧૦ મિનીટની ઉડતી મુલાકાત માટે પણ ટાઈમ સ્પેન્ડ કરી લેતા…..ઓલમોસ્ટ રોજ. એના સુરત શિફ્ટ થયા બાદ એ સિલસિલો ફોન અને sms સુધીજ સીમિત રહી ચુક્યો હતો. આજે અમે બકાયદા પ્લાન સાથે મળ્યા હતા, ટાઈમ, પ્લેસ અને ડ્રેસ કોડ ફિક્સ કરીને.

એની બોડી લેન્ગવેજ, ડ્રેસિંગ સેન્સ દરેક માં એક અછોતરી મેચ્યોરીટી છલકાઈ રહી હતી. એનો (મારો પણ! સૌથી પ્રિય એવો પ્લેન બ્લેક અનારકલી મરૂન બોર્ડર, સાથે વ્હાઈટ ગોલ્ડ ચેઈન, એમાં મારું ગીફ્ટ કરેલું ડાયમંડ પેનડેંટ, એક હાથે બ્રેસલેટને બીજા માં ટાઈટન રાગા, પગમાં ૨.૫ ઇંચની હાઈ હિલ.. વાહ.. વૈભવી સાદગી સાથે સુંદરતાનો સમન્વય સાક્ષાત મારી સામે હતો. બ્લેક ડ્રેસ એના કંઠને વધારે હાઈલાઈટ કરી રહ્યો હતો. હું બોરોસીલ પાઈપ ગ્લાસ વડે પિવાયેલા પાણીની એક એક ધાર જોઈ શકતો, લગભગ ૧૭૬ ml પાણી અંદર ઉતર્યું હતું.. આઈ બ્રો, આઈ લાઈનર્સ, મસ્કરા, હોઠ પર ડલફીનીશ લીપસ્ટીક, લીપ લાઈનર્સ,,, વાહ.. શું લાગી રહી હતી. સ્થળ સમયનું ભાનના હોત તો……………..

હા.. આજે હું પણ પ્રીપ્લાન્ડ હતો એટલે તૈયારી સાથે ગયો હતો. નક્કી જ હતું બસ આજે તો મન ભરી માણવી છે, પીવી છે, જોવી છે, કેટ કેટલી વાતો કરવાની બાકી છે, ૪ દિવસ… ૯૬ કલ્લાકના હિસાબો લેવા છે, આપવા છે, એના અનુભવો, અલગ શહેર, પરિવાર થી દુર, નવો માહોલ, નવી જગ્યા, નવા લોકો, નવા વિચારો, બધુજ સાંભળવું છે.

અને આ,,, આજે રહસ્યમય વર્તાવ કરી રહી હતી.. એટલી મૌન હતી કે અમારો ઓર્ડર (રેગ્યુલર ટી & કોલ્ડ કોફી) પણ વિકાસ (વેટર) સામેથી પુછી ગયો હતો. એક જ રટણ…. I LOVE YOU …. સાથે વારે વારે આંખના ખૂણા સાફ કરતી.. પુછ્યું તો કહે,, “અહી આવતા પહેલા “કૈંક” પડ્યું છે આંખ માં..” બોલો ચિલ્ડ એસી કારમાં અને કોફી શોપના ડસ્ટ ફ્રી એટ્મોસ્ફીયરમાં પણ મેડમની આંખોમાં “કૈંક” પડ્યું હતું..

હવે મારી ધીરજનો અંત આવી રહ્યો હતો એટલે મેં જ એટેક કરતા સીધો જ એનો હાથ પકડી (પહેલીવાર) એકી શ્વાસે બોલી ગયો.. બધીજ વ્યથા, સવાલો, જવાબો, બનાવો, ઘટનો, સવા ચાર મહિનાના રીલેશન વચ્ચે કહેવાની રહીગયેલી વાતો આજે કોણ જાણે કેમ કહેવાઈ ગઈ… વિકાસ પણ આશ્ચર્ય સાથે જોઈ જ રહ્યો હતો ઓર્ડર પકડીને.  એ અમને ખલેલના પડે એજ રીતે સર્વ કરતો. બિચારાને ઓર્ડર પણ પાછો લઇ જવો પડ્યો.. ટી ઠંડી થઇ ગઈ અને કોલ્ડ કોફી ગરમ… વાતચીતનો અંતરાલ પડે એની રાહ જોવા માં..

છતાય એ કઈ બોલી નહી એટલે…. એક છેલ્લો સવાલ પૂછી લીધો… “ડીઅર.. કૈંક તો બોલ..?!”

અને એના કંપતા હોઠ ધ્રુજતા સ્વરે એટલુ જ ફફડી શક્યાં….

I LOVE YOU ….!

ઓફ્ફ્ફફ્ફ……

~એજ..તન્મય..!