આજે….
સવારથી નક્કી કર્યા મુજબ બે હદ કામ કર્યું.
જાત માટે આરામનો દિવસ હતો.
સામે દેશ માટે સમર્પણનો ભાવ હતો.
સૌથી પહેલા ધ્વજવંદન કરી
રાષ્ટ્રની ધન્ય ધરાને ધન્યવાદ આપ્યા.
બે-ચાર રાષ્ટ્ર ગીત ગઈ પોરસ ચડાવ્યું.
એકાદ-બે શેરી મહોલ્લામાં સાફ સફાઈ કરી.
બપોરે ફૂટપાથ પર જઈ જમવાનું વહેંચ્યું-પીરસ્યું.
વરસાદમાં થયેલી ગંદકી પર ગેમેક્ષીન પાવડર છાંટ્યો.
ટ્રાફિકના નિયમો શીખવ્યા.
સારા નાગરિકની પરિભાષા સમજાવી.
સાંજે પ્લાસ્ટીકના વેર વિખેર નાના નાના ઝંડાઓ
વીણી વીણીને યોગ્ય નિકાલ કર્યો.
આ બધું કર્યા પછી…. દિવસ ભરનો રઝળપાટ….
દેશ માટે કૈંક કર્યાના અહેસાસ વાળી….
ચીર શાંતિમય નિંદ્રામાં પોઢેલો હતો અને….
અચાનક એક બુમ આવી…………
‘ચાલો ઉઠો હવે… બપોરના ૧૨ થયા.
૧૫ મી ઓગસ્ટ આમ પથારીમાં કાઢવાની છે કે શું?!’
~એજ તન્વય..!