કથા કડી : ૪૩

shabdavkash શબ્દાવકાશ

11329580_495373160617407_2004710872_n

સચિને થોડી ક્ષણો બાદ ટુકમાં જવાબ વાળ્યો,”હા, હું તૈયાર છું.” યશપાલે સચિનના મનમાં ચાલતા વિચારો પારખ્યા..અને એક માર્મિક સ્મિત વેર્યું!
“ઓકે ધેન. મારી કેટલીક શરતો તારે અમલમાં મુકવી પડશે” યશપાલ એકાદ સેકન્ડ પહેલા બ્લીંક થયેલ મેસેજને જોઈ બોલ્યા.
“મીન્સ?” સચિન હજી ય અવઢવમાં હતો એ નક્કી નોહ્તો કરી શકતો કે મારે હવે એક્ચ્યુલી કરવાનું છે શું!
“મીન્સ કે એમ બેટા. તારા પૂજ્ય પિતાશ્રી દેસાઈ સાહેબ તને દિગ્વિજય આગળ રાવણ ચીતરી ચુક્યા છે. એટલે મારું કહ્યું કરીશ તો સુખી રહીશ, જીવતો રહીશ અને આઝાદ રહીશ” યશપાલ ત્રાંસી આંખે સચિન અને રોહન બંનેને જોઈ રહ્યા. બંને એ એક બીજાની સામે જોયું. એક પુત્રને બચાવવા બીજાની ભેટ? હશે. ઇટ્સ કોલ લાઈફ. “સ્યોર.” એ બોલવા સિવાય સચિન પાસે બીજું કોઈ ઓપ્શન નોહ્તું. “ઓકે ધેન. રોહન અને રાહુલ તમે પોત પોતાની હોટલ જાઓ. સપના તું સ્નેહાને લઇ ઘરે જા. સચિન તું મારી સાથે આવ. તારી લાઈફ પણ સેટ કરવી પડશેને!” યશપાલના ઓર્ડર્સ હાલ પૂરતા પણ…

View original post 3,802 more words