જિંદગીમાં એટલું સમજાય છે;

જિંદગીમાં એટલું સમજાય છે;
પ્રેમને પણ, વ્હેમ જેવું થાય છે.

તું ન આવે છો ન આવે, ચાલશે;
જિંદગી તો છે, ને વીતી જાય છે.

છે, બહું અઘરું તને ભૂલી જવું;
આજ નાકામી હવે ચર્ચાય છે.

કેમ કરતા વાત જાણું પ્રેમની;
એ વખત આવે ને સૌ પરખાય છે.

થાય આંખો ચારની એક તે છતાં;
કેમ? સૌ પળ વારમાં વટલાય છે.

થાક ને વ્હાલો કર્યો છે મેં હવે;
મૌનમાં પણ એ, રુદન પડઘાય છે.

~સ્મિતા પાર્કર