અરિસો…..

અરિસો અને મિત્ર ? હોઈ જ ન શકે.
શું?
હું રડું ત્યારે એ હસતો નથી એમ ?
જરા ધ્યાનથી જો.
એ સૌથી વધારે હસે છે!

એકાદ આંસુ આપી જો.
હવાના સંસર્ગમાં આવીને સુકાય
એ સિવાયનું અક્ષરશ: પાછુ આપશે.
લૂછવાનું નો શક્ય જ નથી…
ગ્રહણ પણ નહિ કરે.

સાંત્વના આપવા ખભો જોઈએ છે.
અરીસાને બાથ ભરાય છે?
બે ઘૂંટણ વચ્ચે રડતો ચહેરો છુપાવી શકાય છે.
અરિસો તો ત્યાંય કહી દે છે…
લ્યા તું રડતો બહુ જ ખરાબ લાગે છે!

અરિસો તો દુનિયા છે…. નકરી વાસ્તવિકતા.
હંમેશા સાચું જ દર્શાવશે.. પણ હું?
એજ જોઈ શકું છું જે મને ગમે છે!
જેમ કે વેલ ડ્રેસ્ડ તૈયાર થયેલો.. ખુદને ગમીશ.
અરિસો સાથે સાથે આંખના કાળા કુંડાળા
પણ બતાવે છે… જે મારે જોવા નથી!

ખરેખર એ સમજવાનું છે.
જાતની ઓળખાણ… ખુદની સમજણ…
મા જેવી આપણી સ્થૂળ આંખેથી નહિ…
જેને હંમેશા પુત્ર સારો લાગશે…
પણ અરીસાની સુક્ષ્મ આંખથી.
જેને હંમેશા તું જેમ છું એમ લાગશે..

~એજ તન્મય..!